NIE PRÓŻNOWAŁAM.....

podczas swojej blogowej nieobecności. Robótkowo działa się bardzo dużo. Skończyłam stilla w prezencie urodzinowym dla SM, wydziergałam sweterek dla Skrzacika, jeszcze jeden ( tym razem rozpinany) sweterek również dla Mojej Trzydziestolatki.

Powstała też  ( w ramach czapkowego wyzwania) styczniowa czapeczka dla Szymusia:-)

I akrylowy pled dla Młodszej :-)

A do pokazania mam.......figę z makiem:-)

Nie zdążyłam zrobić zdjęć udziergom, przed ich wręczeniem. 

W sercu jednak drzemie nadzieja, że takowe powstaną i już niebawem pojawią się tutaj:-)

Jedyne, co udało mi się uwiecznić na fotce, to wspomniany wyżej pled wykonany z włóczki akrylowej w kolorze ccru dla mojej młodszej córki Karoliny. Całkiem spory, bowiem jego wymiary to 140/180.

Obecnie na drutach mam Nelumbo. Wzór zakupiłam zaraz po jego opublikowaniu i choć jest napisany bardzo przejrzyście, po przeczytaniu go zrozumiałam, że nic nie rozumiem.

Im bardziej się w niego zagłębiałam, tym bardziej podchodziłąm do niego jak do przysłowiowego ,,jeża".

I tutaj z pomocą przyszła mi, niezawodna w takich sytuacja Małgosia .

Przekonywała, że nie taki diabeł straszny, że sobie poradzę, że mogę liczyć na jej pomoc.

Umówiłyśmy się na wspólne dzierganie poprzez FB zaraz po świętach.

I taki bodziec był mi potrzebny. 

Przeczytałam wzór po raz setny i.....Eureka:-) Momentalnie wszystko stało się jasne i zrozumiałe:-)

Złapałam za druty, wybrałam włóczkę ( która suma sumarum okazała się za gruba na ten projekt) i bez problemu wydziergałam karczek.

Oto dowód:-)

Wszystko to zostało sprute, bowiem ze względu na grubośc włóczki, a raczej jej niedostosowanie do tak szlechetnego projektu- karczek wyszedł ogromny, mimo, że dziergałąm rozmiar M.

Ale się nie poddałam. Dziergam Nelumbo ponownie, tym razem z miętowej bawełny ( wszak wiosna niebawem) i jestem dokładnie w tym samym miejscu, co poprzednia wersja:-)

...................................

A teraz tak bardziej osobiście.

Przespałam Sylwestra i Nowy Rok, w związku z czym postanowiłam w tym roku nie postanawiać.

Niech wszystko toczy się swoim torem, w swoim rytmie. Jeśli coś jest mi pisane- to mnie nie ominie.

Nie będę miała wyrzutów sumienia, że czegoś tam nie dotrzymałam, że miałam zrobić to i owo:-)

I jeszcze rzecz najważniejsza.

Z całego serca dziękuję Wam wszystkim za cudowne życzenia, komentarze, które mnie uskrzydlają.

A tak najprościej- za to, że jesteście tu ze mną:-)

Ela